IM KOKON / IN THE COCOON / IN CRISALIDA / KOTELOSSAIn Zetteln puppen wir uns ein,
es wächst der Berg Papier
um uns,
als böt er Schutz vor alledem,
was Angst einflößt
und sterben lässt.
Es raschelt manchmal leise, wenn
ein Luftzug kommt,
und selten schwebt
ein gilbendes Billett herab,
wo schwarz geschrieben steht
“Gleich morgen zu erledigen”,
auch “Freitag dringend!”.
Die Zettel alle
mit dem Angemahnten,
sie sind nicht eingelöst, nicht
abgehakt,
und nichts geschieht
zu unsrer Ehrenrettung,
bis ihre Krakelschrift verblasst.
So warten wir
und warten so,
als käme uns von irgendwo ein Zeichen,
in einer sanften Frühlingszeit
hinaus an helle Licht
zu schlüpfen.(aus: “Märzenschaf”)
……………………………………………..
IN THE COCOON
We’re coating ourselves with notes,
the mountain of paper grows
around us,
as if to protect us from all this,
that instills fear
and lets die.
It sometimes rustles softly when
a breeze comes,
and rarely
a yellowing ticket floats down,
where it is written in black
“To be done tomorrow”,
or “Friday urgent!”
All the notes
with the reminder,
they are not redeemed, not
checked off,
and nothing happens
to save our honor,
until their scribble fades.
So we wait
and wait like that
as if a sign were coming to us from somewhere,
in a gentle spring time
out into bright light
to hatch.—————————————————–
KOTELOSSA
Koteloidumme muistiinpanoihin.,
paperivuori kasvaa
Ympärillämme
Ikään kuin suojellakseen meitä kaikelta
kaikelta pelottavalta
ja kuolettavalta.
Joskus se rapisee hiljaa, kun
tuulenvire tulee,
ja harvoin leijuu alas
kellastunut lippu,
johon on kirjoitettu mustalla
“Tehdään heti huomenna”,
tai “Perjantai, kiireellinen!”
Kaikki muistiinpanot
joissa on muistutuksia,
joita ei ole lunastettu, ei
rastitettu pois,
eikä mitään tapahdu
mikä kunniamme pelastaisi,
kunnes niiden kirjoitus haalistuu.
Joten odotamme
ja odotamme,
että jostain tulisi merkki meille,
lempeässä keväässä
ulos kirkkaaseen valoon
kuoriutuisi.
—————————————————-IN CRISALIDA
Ne captusim cu note,
muntele de hârtie crește
în jurul nostru,
de parcă ne-ar proteja de orice
de tot ceea ce ne sperie
și provoacă moartea.
Uneori fosnesc ușor când
vine o briza
și rareori plutește
un bilet ingalbenit
unde este scris cu negru
“De facut mâine la prima oră”,
sau “Vineri urgent!”Toate notele,
cu atentionari,
nu sunt rascumparate,
nu sunt bifate
și nu se intampla nimic
in onoarea noastra
până când mâzgăleala lor se estompează.
Asa ca asteptam
si asteptam
ca si cum un semn ne-ar veni de undeva
într-o primăvară blândă
în lumină stralucitoare
spre-a iesi din gaoace.
Translated by Maria Magdalena Biela
You must be login to post a comment. Click to login.
Copyright © 2024 by Magdalena Biela. All rights reserved.